ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၅ရက္က ကယ္လီဖိုးနီယားၿပည္နယ္၊ ကိုဒက္ စင္တာမွာ က်င္းပသြားတဲ့ ၇၉ႀကိမ္ေၿမာက္ ေရႊစင္ရုပ္တခ်ီးၿမွင့္ပြဲ အခမ္းအနားက အရင္နွစ္ေတြနွင့္မတူပဲ တမူထူးၿခားေနသည္ဟု ကၽြန္မထင္မိသည္။ ဆုေပးပြဲမတုိင္မွီကတည္းက ကၽြန္မ၏ ပတ္၀န္းက်င္အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ ဒိုင္ဗာစတီ ဆိုသည့္ အသုံးအနႈန္းက မသိမသာေ၀့၀ဲ လြန္႕လူးေနခဲ့သည္။ လူ႔သဘာ၀အတိုင္း နီးစပ္ေနလို႔ ဒီလိုပြဲမ်ိဳးေတြကို စိတ္၀င္တစားနွင့္ ၄နာရီေလာက္ အခ်ိန္ကုန္ခံၿပီး ဘယ္တုန္းကမွ ရုပ္ၿမင္သံႀကားေရွ႕မွာ ထိုင္မႀကည့္ခဲ့့။ ေနာက္ေန႔ သတင္းစာထဲမွာ ဘယ္သူေတြူ ဘာအတြက္ ေရႊစင္ရုပ္တုရသည္ဆိုသည့္ ေခါင္းႀကီးပိုင္းသာ ဖတ္ေလ့ရွိသည္။ ဒီနွစ္ေတာ့ ေရႊစင္ရုပ္တု ခ်ီးၿမွင့္ပြဲနွင့္ ဒိုင္ဗာစတီ ဘယ္လိုဆက္ဆံမႈရွိမလဲ စိတ္၀င္စားခဲ့မိသည္။ ကယ္လီဖိုးနီးယားနွင့္ ကၽြန္မေနတဲ့ ဗင္ကူးဗားၿမိဳ့က စံေတာ္ခ်ိန္အတူတူပဲမို႔ ညေနငါးနာရီခြဲေလာက္မွာ ရုပ္ၿမင္သံႀကားေရွ႕ကို ကၽြန္မေရာက္သြားသည္။
အနီေရာင္ေကာ္ေဇာေတြေပၚမွာ ေရႊမင္းသမီးေတြ အရင္နွစ္ေတြကလိုပဲ ပိုး၊ ဖဲ၊ ကတၱီပါ၊ တဖိတ္ဖိတ္ေတာက္ေတာက္နွင့္ လွမ္းေလွ်ာက္လာႀကကတည္းက ၿခားနားမႈကို စတင္သတိထားမိသည္။ အၿခားသူေတြသတိထားမိ၊ မထားမိေတာ့မေသခ်ာ၊ ေသခ်ာတာက မင္းသမီးေတြ ဟုိအရင္နွစ္ေတြကေလာက္ အရိုးေပၚအရည္တင္မဟုတ္ႀကေတာ့၊ အေမတို႕ေခတ္က အန္တီခင္သန္းနု တို႔ေလာက္နီးနီး ေကာက္ေႀကာင္း ကိုယ္စီနွင့္၊ အ၀တ္အစားေတြကလဲ အရင္နွစ္ကထက္စာရင္ ဖုံးဖုံးဖိဖိ အိေၿႏၵရေနႀကသည္။ ေအာ့စကာ အခမ္းအနားမွာ ဘယ္လိုအ၀တ္အစား ၀တ္ရမည္ဟု စည္းမ်ဥ္း ရွိ၊ မရွိ ကၽြန္မ မသိေသာ္လည္း ဟုိအရင္နွစ္ေတြကေလာက္ မဟုတ္တာေတာ့ေသခ်ာသည္။ မစၥစ္၀င္းစလက္နဲ႔ ေဂ်လိုတုိ႕လဲ နဲနဲ ၿပည့္ၿပည့္ၿဖိဳးၿဖိဳးၿဖစ္လာႀကသည္။
စင္ေပၚကို အခမ္းအနားမႈးဆိုသူ တက္လာကတည္းက ဒိုင္ဗာစတီကို စတင္ခံစားလိုက္ရသည္။ အခမ္းအနားမႈးဆိုသူသည္ လွပေသာ စိမ္းၿပာေရာင္မ်က္လုံးပိုင္ရွင္ အဲလင္ဒီဂ်င္နရပ္။ သူမသည္ အသက္၅၀ ၿပည့္ရန္ တစ္နွစ္သာလိုသည့္ တရား၀င္ဇနီးမယားရွိသည့္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးပင္ၿဖစ္သည္။
ေရႊစင္ရုပ္တုေတြ တစ္ခုၿပီး တစ္ခုအပ္နွင္းအၿပီး၊ အေကာင္းဆုံး အမ်ိဳးသား သရုပ္ေဆာင္ဆုကို ရသင့္ရထိုက္သည္မွာ ႀကာေနၿပီၿဖစ္ေသာ “စေကာ့တလန္နိုင္ငံ၏ ေနာက္ဆုံးဘုရင္” ရုပ္ရွင္ကားထဲမွ လူမဲသရုပ္ေဆာင္ ေဖာရက္စ္ ၀ွစ္တကာ ထိုက္ထုိက္တန္တန္ ခ်ီးၿမွင့္ခံလိုက္ရသည္။ အေမရိကန္လူမည္းထဲမွာ ေရႊစင္ဆုရသည့္ သရုပ္ေဆာင္မ်ားကို လက္ခ်ိဳးရည္လို႔ရသည္။ လူမည္း အမ်ိဳးသမီးဇာတ္ပို႔ဆုရသူမွာ ဒီရာစုနွစ္တစ္ခုလုံးတြင္ သုံးဦးသာရွိသည္။ ေရႊစင္ရုပ္တုရသည့္ လူမည္းအမ်ိဳးသမီးသရုပ္ေဆာင္မွာ ၂၀၀၁ခုနွစ္ တြင္ ဆုခ်ီးၿမွင့္ခံရသည့္ ေဟလီဘယ္ရီ တစ္ဦးသာရွိသည္။ ေရႊစင္ဆုရွင္ လူမည္းအမ်ိဳးသားသရုပ္ေဆာင္မ်ားမွာ ဒီရာစုနွစ္တစ္ခုလုံးမွာ ေဖာရက္စ္၀ွစ္တကာ ပါမွ ေလးဦးသာရွိသည္။
ဒီရာစုနွစ္အတြင္းမွာ အေကာင္းဆုံး ဒါရိုက္တာဆုေတြကို အၿဖဴေတြကပဲ ရေလ့ရွိသည္။ ၂၀၀၆ခုနွစ္ ေအာ့စကာေပးပြဲတြင္ေတာ့ ပထမဆုံး အာရွတိုက္သားအေနနွင့္ေရာ၊ ပထမဆုံး အၿဖဴ မဟုတ္သည့္ ဒါရိုက္တာ အေနနွင့္ပါ၊ တရုပ္အမ်ိဳးသား အန္းလီက Brokeback Mountain ရုပ္ရွင္ကားအတြက္ အေကာင္းဆုံးဒါရိုက္တာဆုကို ဆြတ္ခူးရရွိခဲ့သည္။
ဒီနွစ္ကေတာ့ ၀ီမာတင္က အေကာင္းဆုံး ဒါရိုက္တာဆုကို ဆြတ္ခူးသြားပါသည္။ ေက်းဇူးတင္စကားေၿပာရန္ သူစင္ေပၚတက္သြားခ်ိန္မွာေတာ့ အားလုံးက မတ္တပ္ရပ္ၿပီး အႀကာႀကီး လက္ခုပ္တီးခ်ီးၿမွင့္ႀကပါသည္္။ ေဖာရက္စ္၀ွစ္တကာ စင္ေပၚတက္တုန္းက ဘယ္သူမွ မတ္တပ္ရပ္ၿပီး လက္ခုပ္မတီးႀကတာကို ကၽြန္မ သတိရၿဖစ္ေအာင္ ရလိုက္မိပါေသးသည္။
အေပၚယံႀကည့္မည္ဆိုလွ်င္ေတာ့ ဒီနွစ္ ေရႊစင္ဆုေပးပြဲက ပ်င္းရိေၿခာက္ကပ္စြာ ၿပီးဆုံးသြားသည္ဟု ဆိုနိုင္ပါသည္။ ကၽြန္မကေတာ့ သူတို႔ေတြရဲ့ ဒိုင္ဗာစတီဆိုတဲ့ ကန္႔လန္႔ကာေနာက္ကြယ္ကို အသာလွပ္ႀကည့္ရင္း ဒိုင္ဗာစ့္ၿဖစ္လာတဲ့ ေငြအိတ္ကိုင္ပရိတ္သတ္ကိိုပဲ ၿမင္ေယာင္ေနမိပါေတာ့သည္။
(အားလုံးကို ညီတူညီမွ်ဆက္ဆံၿခင္းသည္ တရားမွ်တစြာဆက္ဆံၿခင္းနွင့္မတူ။ လူသားတိုင္းသည္ တစ္ဦးနွင့္တစ္ဦး မည္သို႔မွ် မတူညီနိုင္ႀက။ ဒါေႀကာင့္အားလုံးကို ညီတူညီမွ် ဆက္ဆံလို႔မရ။ အေရာင္စုံသည့္ ဒီလူ႔ကမၻာႀကီးထဲမွာ အခုလို လူသားေတြ တစ္ဦးနွင့္တစ္ဦး မတူညီႀကသည္ကို နားလည္သေဘာလက္ခံႀကရင္း တစ္ဦးနွင့္တစ္ဦး တတ္နိုင္သမွ် တရားမွ်တစြာ ေၿပာဆို ဆက္ဆံႏိုင္ႀကရန္လိုသည္။)
ဓာတ္ပုံမ်ား၏ မူရင္းကို ႀကည့္လိုပါက http://www.oscar.com သို႔သြားပါ။
အနီေရာင္ေကာ္ေဇာေတြေပၚမွာ ေရႊမင္းသမီးေတြ အရင္နွစ္ေတြကလိုပဲ ပိုး၊ ဖဲ၊ ကတၱီပါ၊ တဖိတ္ဖိတ္ေတာက္ေတာက္နွင့္ လွမ္းေလွ်ာက္လာႀကကတည္းက ၿခားနားမႈကို စတင္သတိထားမိသည္။ အၿခားသူေတြသတိထားမိ၊ မထားမိေတာ့မေသခ်ာ၊ ေသခ်ာတာက မင္းသမီးေတြ ဟုိအရင္နွစ္ေတြကေလာက္ အရိုးေပၚအရည္တင္မဟုတ္ႀကေတာ့၊ အေမတို႕ေခတ္က အန္တီခင္သန္းနု တို႔ေလာက္နီးနီး ေကာက္ေႀကာင္း ကိုယ္စီနွင့္၊ အ၀တ္အစားေတြကလဲ အရင္နွစ္ကထက္စာရင္ ဖုံးဖုံးဖိဖိ အိေၿႏၵရေနႀကသည္။ ေအာ့စကာ အခမ္းအနားမွာ ဘယ္လိုအ၀တ္အစား ၀တ္ရမည္ဟု စည္းမ်ဥ္း ရွိ၊ မရွိ ကၽြန္မ မသိေသာ္လည္း ဟုိအရင္နွစ္ေတြကေလာက္ မဟုတ္တာေတာ့ေသခ်ာသည္။ မစၥစ္၀င္းစလက္နဲ႔ ေဂ်လိုတုိ႕လဲ နဲနဲ ၿပည့္ၿပည့္ၿဖိဳးၿဖိဳးၿဖစ္လာႀကသည္။စင္ေပၚကို အခမ္းအနားမႈးဆိုသူ တက္လာကတည္းက ဒိုင္ဗာစတီကို စတင္ခံစားလိုက္ရသည္။ အခမ္းအနားမႈးဆိုသူသည္ လွပေသာ စိမ္းၿပာေရာင္မ်က္လုံးပိုင္ရွင္ အဲလင္ဒီဂ်င္နရပ္။ သူမသည္ အသက္၅၀ ၿပည့္ရန္ တစ္နွစ္သာလိုသည့္ တရား၀င္ဇနီးမယားရွိသည့္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးပင္ၿဖစ္သည္။ေရႊစင္ရုပ္တုေတြ တစ္ခုၿပီး တစ္ခုအပ္နွင္းအၿပီး၊ အေကာင္းဆုံး အမ်ိဳးသား သရုပ္ေဆာင္ဆုကို ရသင့္ရထိုက္သည္မွာ ႀကာေနၿပီၿဖစ္ေသာ “စေကာ့တလန္နိုင္ငံ၏ ေနာက္ဆုံးဘုရင္” ရုပ္ရွင္ကားထဲမွ လူမဲသရုပ္ေဆာင္ ေဖာရက္စ္ ၀ွစ္တကာ ထိုက္ထုိက္တန္တန္ ခ်ီးၿမွင့္ခံလိုက္ရသည္။ အေမရိကန္လူမည္းထဲမွာ ေရႊစင္ဆုရသည့္ သရုပ္ေဆာင္မ်ားကို လက္ခ်ိဳးရည္လို႔ရသည္။ လူမည္း အမ်ိဳးသမီးဇာတ္ပို႔ဆုရသူမွာ ဒီရာစုနွစ္တစ္ခုလုံးတြင္ သုံးဦးသာရွိသည္။ ေရႊစင္ရုပ္တုရသည့္ လူမည္းအမ်ိဳးသမီးသရုပ္ေဆာင္မွာ ၂၀၀၁ခုနွစ္ တြင္ ဆုခ်ီးၿမွင့္ခံရသည့္ ေဟလီဘယ္ရီ တစ္ဦးသာရွိသည္။ ေရႊစင္ဆုရွင္ လူမည္းအမ်ိဳးသားသရုပ္ေဆာင္မ်ားမွာ ဒီရာစုနွစ္တစ္ခုလုံးမွာ ေဖာရက္စ္၀ွစ္တကာ ပါမွ ေလးဦးသာရွိသည္။ဒီရာစုနွစ္အတြင္းမွာ အေကာင္းဆုံး ဒါရိုက္တာဆုေတြကို အၿဖဴေတြကပဲ ရေလ့ရွိသည္။ ၂၀၀၆ခုနွစ္ ေအာ့စကာေပးပြဲတြင္ေတာ့ ပထမဆုံး အာရွတိုက္သားအေနနွင့္ေရာ၊ ပထမဆုံး အၿဖဴ မဟုတ္သည့္ ဒါရိုက္တာ အေနနွင့္ပါ၊ တရုပ္အမ်ိဳးသား အန္းလီက Brokeback Mountain ရုပ္ရွင္ကားအတြက္ အေကာင္းဆုံးဒါရိုက္တာဆုကို ဆြတ္ခူးရရွိခဲ့သည္။
ဒီနွစ္ကေတာ့ ၀ီမာတင္က အေကာင္းဆုံး ဒါရိုက္တာဆုကို ဆြတ္ခူးသြားပါသည္။ ေက်းဇူးတင္စကားေၿပာရန္ သူစင္ေပၚတက္သြားခ်ိန္မွာေတာ့ အားလုံးက မတ္တပ္ရပ္ၿပီး အႀကာႀကီး လက္ခုပ္တီးခ်ီးၿမွင့္ႀကပါသည္္။ ေဖာရက္စ္၀ွစ္တကာ စင္ေပၚတက္တုန္းက ဘယ္သူမွ မတ္တပ္ရပ္ၿပီး လက္ခုပ္မတီးႀကတာကို ကၽြန္မ သတိရၿဖစ္ေအာင္ ရလိုက္မိပါေသးသည္။
အေပၚယံႀကည့္မည္ဆိုလွ်င္ေတာ့ ဒီနွစ္ ေရႊစင္ဆုေပးပြဲက ပ်င္းရိေၿခာက္ကပ္စြာ ၿပီးဆုံးသြားသည္ဟု ဆိုနိုင္ပါသည္။ ကၽြန္မကေတာ့ သူတို႔ေတြရဲ့ ဒိုင္ဗာစတီဆိုတဲ့ ကန္႔လန္႔ကာေနာက္ကြယ္ကို အသာလွပ္ႀကည့္ရင္း ဒိုင္ဗာစ့္ၿဖစ္လာတဲ့ ေငြအိတ္ကိုင္ပရိတ္သတ္ကိိုပဲ ၿမင္ေယာင္ေနမိပါေတာ့သည္။
(အားလုံးကို ညီတူညီမွ်ဆက္ဆံၿခင္းသည္ တရားမွ်တစြာဆက္ဆံၿခင္းနွင့္မတူ။ လူသားတိုင္းသည္ တစ္ဦးနွင့္တစ္ဦး မည္သို႔မွ် မတူညီနိုင္ႀက။ ဒါေႀကာင့္အားလုံးကို ညီတူညီမွ် ဆက္ဆံလို႔မရ။ အေရာင္စုံသည့္ ဒီလူ႔ကမၻာႀကီးထဲမွာ အခုလို လူသားေတြ တစ္ဦးနွင့္တစ္ဦး မတူညီႀကသည္ကို နားလည္သေဘာလက္ခံႀကရင္း တစ္ဦးနွင့္တစ္ဦး တတ္နိုင္သမွ် တရားမွ်တစြာ ေၿပာဆို ဆက္ဆံႏိုင္ႀကရန္လိုသည္။)
ဓာတ္ပုံမ်ား၏ မူရင္းကို ႀကည့္လိုပါက http://www.oscar.com သို႔သြားပါ။
0 comments:
Post a Comment